Om kinderen met ADHD beter te helpen, moet er meer worden ingezet op het versterken van hun omgeving en minder op medicatie. Dat blijkt uit onderzoek waarop Maruschka Sluiter op 4 februari is gepromoveerd aan de Rijksuniversiteit Groningen.
Resultaten van onderzoek van druk en dwars kindgedrag blijken vaak pas laat door te dringen in de praktijk, vooral als deze het dominante paradigma tegenspreken: zowel medicatievoorschriften als attitudes van leerkrachten tegenover ADHD en medicatie blijken nauwelijks beïnvloed door wetenschappelijke bevindingen. Daarnaast biedt biomedisch denken voordelen voor betrokkenen: als ADHD lastig gedrag of achterblijvende schoolresultaten verklaart, heeft niemand schuld. Een belangrijk nadeel is echter dat oorzaak en oplossing zo bij het kind worden gezocht, waardoor mogelijkheden in de context worden gemist of onvoldoende benut.
Positieve effecten
In haar onderzoek vond Sluiter positieve effecten van het versterken van de directe omgeving van kinderen met ADHD. Zo hadden ouders na een training minder opvoedstress, communiceerden ze beter met hun kinderen en zagen ze bij hun kinderen minder problemen met aandacht en hyperactiviteit.
Een training voor professionals had eveneens positieve resultaten. Zij pasten de aangereikte informatie en gedragsprincipes toe in hun dagelijkse werk en deelden hun inzichten met collega’s.
Naast aanpassingen in de omgeving blijkt een intervaltimer kinderen te kunnen helpen met taakgericht gedrag in de klas (als hulpmiddel bij zelfcontrole).
Geen zwart-wit denken
Het proefschrift wil geen eenzijdige nadruk leggen op het psychosociale perspectief. Zwart-wit denken kan destructief zijn, nuance en balans zijn noodzakelijk. Inclusief denken en handelen, normaliserend, demedicaliserend en met een trapsgewijze en contextuele benadering, is voordelig voor kinderen, hun directe omgeving, de samenleving en overheden. Daarom verdient het meer aandacht. De uitdaging ligt in constructief denken en handelen en samen datgene doen wat nodig is in het belang van het kind.
Lees hier meer over het proefschrift.